Wędrówka szklaną drogą.

Witam witam i o zdrowie pytam. Późna pora, ale jakoś się nie mogłem doczekać, żeby to tutaj wstawić. Powiedzmy , że wylewa się to ze mnie i muszę to gdzieś skupiać, bo w innym przypadku było by bagno. Jeszcze raz Dziękuję mojej motywacji :)

I zostawiajcie komentarze :)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wiatr świstał we wszystkie strony, pod butami słychać tylko odgłos pękającego szkła.
W sumie zacząłem się zastanawiać czy to co popierdala w powietrzu to śnieg i lód czy coś innego.
Wszędzie gdzie się nie obróciłem pustka i mleko.
*W sumie jak na codzień*

Długa droga, ale nie mam zamiaru się cofnąć. Idę już od kilku godzin.
*Pizga nieziemsko, chociaż mam szczere wrażenie, że w tym kierunku śnieżyca słabnie.*

A to dziwne ciepło,którym uraczyła mnie Ona. Zaczyna stawać się namiastką ognia z zapałki.
Ciekawość mnie zżera kim była ta istota.
Urocza i tajemnicza, a zarazem tak kobieca, dojrzała i kurwa niebezpieczna.
Nie wyobrażam sobie sytuacji w sypialni gdy nagle zamienia się w tą pieprzoną bestię...
*yeeezzz , ciekawe czy to ciarki z wyobrażenia czy z zimna.*

- Czas trochę pobiegać, zaraz zamarznę.

Z resztek sił zmusiłem swoje nogi do ruchu, przebiegłem może z 20 metrów
I kurwa dostałem zadyszki, pierdole jaka niedojda losu.
Jakby teraz się przypadkiem coś pojawiło i bym musiał uciekać ?
To co... od razu nadziałbym się na kij.

(Z oddali słychać dziwny świszczący dźwięk)

- Co to za dźwięk ?

Poczułem uderzenie.
...


Ocknąłem się na moment.
Czuję silny uścisk na tylnym kołnierzu mojej koszulki.
Łeb mnie napierdala , jak na najgorszym życiowym kacu.
A moje nogi włóczą się zwiodczale po zimnej kamienistej drodze.
*Zajebiście, dostałem w łeb a teraz coś mnie kurwa taszczy po ziemi.*

- Jak myślisz, żyje ?
- Taa , jeszcze. Cały czas te chujowe rozkazy, a rozrywki coraz mniej.
- Zdążymy jeszcze go rozpruć. A teraz upewnij się, że się nie obudzi i załóż mu wór na głowę.

Kątem oka próbowałem się przyjrzeć tym przeolbrzymim postaciom.
Nie bardzo zdążyłem. Wielkie i przerośnięte łapska z twardą jak kamień skórą założyły mi wór na głowę.
Jedyne co zdążyłem jeszcze zauważyć podczas tego niedelikatnego zabiegu

to ścieżka w ciemny gęsty pozbawiony archetypowego chaosu las.