"Koniec czy początek"

Witam serdecznie, przepraszam za opóźnienia.
I za ten ciężki rozdział, przed dział rozdziału i rodzialiku.
Bez składu ładu i liku.
Pozdrawiam, miłego czytania.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Przebyliśmy kawał drogi przez las.
*Nie myślałem ,że wilk jest szybszy od wierzchowca*
Ivrel widziała moje zamyślenie.

- Proszę, mów mi Iv.
- Iv ? Myślałem ,że Ivrel
- Iv dla przyjaciół. Nie traktuj mnie inaczej.

Ta strona lasu wydawała się bardziej spokojna. więcej kolorów odbijało się w prześwitach strumieni światła.
Wiedziałem, że to miejsce mimo niebezpieczeństw ma swój urok.
Ocknąłem się, gdy ujrzałem miejsce podobne przestrzenią do tego gdzie przed chwilą byłem...
*Właśnie, czym ja byłem ? Więźniem, kompanem w drodze, skarbem na sprzedaż ?
Me myśli krążyły ciągle w okół postaci, która porwała mnie, a potem stanęła w mojej obronie.

- Iv , skąd znasz Yangina ?
- Długa historia, ale wiesz...
  Nie zapowiada się, żeby nam zabrakło czasu więc opowiem Ci główną jej część, 
  przy okazji słuchaj uważnie, bo właśnie udajemy się w to miejsce gdzie sama musiałam kiedyś stanąć.

***

Byłam taka jak Ty...
Pojawiłam się w lesie, przy kamiennej bramie do jaskini, która rozbrzmiewała różnego rodzaju odgłosami.
Niebiesko-zielone zgniłe światło wychodziło z niej na powierzchnię.
Stałam tam nie wiedząc dokładnie co zrobić, nie wiedząć gdzie jestem i kim jestem.
Aż pojawił się On i nieszczęsna Ona.

- Witaj jestem Yangin, a to moja partnerka Qurban. Chcielibyśmy Cię powitać w Twym nowy świecie.
  Proszę nie kłopocz się o podanie swojego imienia, każdy tak ma. Twoje imię będzie Ci nadane.

- Poprowadzimy Cię do strumienia życia i śmie...

Yangin szarpnął Qurban za rękę, aby nie dokończyła zdania.

- Nie zanudzaj Naszego przybysza. Proszę chodź z nami.
  Pokażemy Ci wszystko.

Weszłam do jaskini za nimi, mimo iż wydawało się, że niebiesko-zielono zgniłe światło nie może dawać ciepła.
Dawało je i to jeszcze z jaką mocą. Oczy przyzwyczaiły się momentalnie do półmroku w jaskini.
Mimo to ,że światło nie było mocne, wszędzie można było widzieć rozbłyskujące kolory błyszczących diamentów.
A na końcu nie długiego korytarza, widać było początek strumienia.
Dziwne, że... Nie szumiał.
Gdy podeszliśmy dopiero ujrzałam ,że stoi w miejscu.
Strumień dla którego zatrzymał się czas.
Na samym środku niewielkiego strumienia, którzy wypływał z ściany i kończył się otchłani przepaści z której spływał jak wodospad.
Stał mały monument, a na nim wyryte 9 znaków.

- To jest komnata przeznaczenia, tutaj płynie strumień życia.
  Strumień ten nadaje imię i twarz. Z pośród tych wszystkich znaków wybierzesz tylko jeden.
  Wtedy staniesz się pełnoprawnym członkiem Naszej społeczności. 9 znaków symbolizuje - 9 nacji.

Yangin wskazując po kolei każdy znak.
- Sagri -     Lód Jaszczurzy
- Cekici - Olbrzymy Zniewalający
- Insani - Ludzie
- Meseni - Leśne stworzenia
- Kolgeni - Cienie
- Narahaci - Nieumarli
- Cadugerzy -     Magowie
- Azadlici - Wolni
- Ucan atli - Latający Jeźdzcy.

- Wybór należy do Ciebie

Miałam przeczucie, że to nie wszystko.
Qurban wyglądała na strasznie zdenerwowaną.
Szepcząc po cichu z pretensjami do Yangina.

- Yangin, powiedz jej prawdę. Ja tak nie mogę.

Płomień pobladł w jego oczach.

- Qurban, wiesz jak to dla Nas ważne. Nie musi o wszystkim wiedzieć, może zdecyduje jak należy. Nie musimy jej zabijać
  A może sama...Skoczy i będziemy mogli przywrócić jedno życie.
  Pomyśl o Naszym dziecku.

- Nie !! Ja tak nie chcę. Nie możemy jej zabić !! Nie przywrócę Naszej córce życia ,niewinną istotą.

Usłyszałam to i poczułam strach. Mój wybór był jak ruletka. Tylko z przykrym finałem.
Więc to tak, miałam być pokarmem. Więc życie za życie, jednak nie miałam szans się z tamtąd wydostać.
Yangin stał mi na drodze, ucieczka skończyła by się śmiercią.

-Qurban Odsuń się !!

Qurban ustąpiła z drogi, Yangin wyciągnął swój wielki miecz i ruszył w moim kierunku.

- Albo zrobisz to co Ci każę, albo umrzesz bez powodu. Gdy skoczysz, będziesz miała szansę się odrodzić w innym wcieleniu.

Włosy stanęły mi dęba, nie wiedziałam co zrobić.
Nagle Qurban skoczyła Yanginowi na plecy i zaczęła okładać pięściami po głowie.

- Nie rób tego !!

Yangin obrócił się kilka razy, nie wiedząc nawet jak blisko zbliża się do krawędzi. I odepchnął Qurban z swych pleców.
Stanęła na krawędzi, ja stanęłam jak wryta. Nie wiedziałam co zrobić.
Qurban straciła równowagę i zaczęła się przechylać do tyłu. Niebezpiecznie balansowała na krawędzi głębokiego i szerokiego dołu.
Zanim Yangin zrozumiał jak potoczyła się ta cała sytuacja było za późno. Qurban rozpaczliwym wzrokiem spojrzała na mnie i nagle zniknęła z Naszego widoku.

Potem już tylko było gorzej...
***

- Iv ? Dobrze się czujesz.
- Tak, te wspomnienia bolą. Potem Yangin obiecał mi , że będzie mnie trenować przez 10 lat, a w zamian za to albo wypowiem życzenie, które poświęciła dla mnie Qurban, albo   znajdziemy kogoś kogo się poświęci.
  Tak działa strumień życia i śmierci. Wybierasz życie, dostajesz własną twarz i imię, wybierasz śmierć, wracasz czyjeś życie. Tylko tą możliwość nadwyrężono za dużo razy. Były osoby , które nie chciały żyć w tym świecie więc same wybierały śmierć. Potem było Was coraz mniej, od kilku lat, nie widzieliśmy nikogo oprócz Ciebie.
- Teraz mówiąc mi to wszystko , myślisz... W ogóle co Ty myślisz, że pójdę z Tobą, nie wiem czy mnie nie zrzucisz.
- Jesteśmy na miejscu, teraz musimy zejść schodami na dół. Wiem , że nie masz powodów , żeby mi ufać. Ale imię Qurban znaczyło "Ofiara" , zwrócę jej życie, ale na pewno nie w ten sposób...

Ivrel złapała za kaptur i ściągnęła go z głowy.
Doznałem szoku. Nie wiedziałem co myśleć...