"Skamieniała legenda"

Witam serdecznie.
Zapraszam do nowego rozdziału, powoli zbliżamy się do rozdziałów naładowanych akcją.
Miłego czytania

------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rozdział III

Po wczorajszej rozmowie przy ognisku i smoczym naparze.
Mam wrażenie, że ta przeprawa jest omal niemożliwa.
Gdzie nawet Iv miała pewne zwątpienie w oczach.
*Na co my się piszemy, w jakim celu, od dziś ma się to niby zacząć wyjaśniać*

Stojąc w moim namiocie, który do najlepszych nie należał. Zastanawiałem się, co ja potrzebuję na tą podróż.
*Co ja mam wziąć ze sobą*

Złapałem za miecze, przypiąłem do pleców. Wziąłem łuk, prezenty od Iv, których na pewno nie zostawię tutaj.
Kołczan strzał i wyszedłem myśląc ,że już jestem gotowy.

Iv z Yanginem siedzieli i czekali już przy ognisku wraz ze swoim ekwipunkiem.

- Dzień dobry.
- Okaże się jeszcze.
- Czym Wy się tak przejmujecie, powie mi to w końcu ktoś.
- Musimy ruszać w drogę, masz. To torba z lekarstwami i jedzeniem. Może Ci się przydać.

Yangin wyciągnął torbę.
Chwyciłem ją i wrzuciłem na ramię. Gdy próbował przejść obok mnie, zatrzymałem go ręką i niekoniecznie miłym wzrokiem.

- Weź rękę, nie mamy czasu Ci tego tłumaczyć.
- Ciągle nie macie czasu, wszędzie gdzieś się spieszymy.
- Czas ucieka, proszę Cię nie rób tego. Wszystko Ci wyjaśnię po drodze.

Wziąłem rękę z Yangina i spojrzałem w oczy Iv.

- Ufam Wam i niech tak będzie. Ruszajmy. Tylko powiedzcie mi krótko gdzie.
- Pamiętasz tą górę , którą Ci pokazywałem gdy byliśmy w lesie. Jest jakieś 5 dni drogi stąd i właśnie tam idziemy.
- Tylko, że nie mamy 5 dni i musimy skorzystać z innego przejścia. Tylko ,że jest to niebezpieczne.
- Wystarczy ?
- Pewnie.  W którą stronę ?

Iv ruszyła, a my za nią.

- Musimy ustawić się w jakąś pozycję. Idziemy w równym szyku, Ty Iv pójdziesz z prawej, Canavar w środku a ja po lewej.
- Po co to ?
- W razie ataku, spodziewaj się tego. W miejsce gdzie idziemy, to krainy śmierci i zła.
- Super... Jest coś co powinienem jeszcze wiedzieć ?

Ustawiliśmy się według polecenia Yangina, nie bardzo rozumiałem dlaczego. Mijaliśmy spokojną okolicę, strumień. Las i pełne krzaki różnych kwiatów i zwierząt, których
nigdy wcześniej nie dostrzegałem. Teraz wszystko spoglądało na Nas jak na jedyną nadzieję.

- Iv możesz zacząć.
- Niech Ci będzie. Wyruszamy do krainy zmarłych , na terytorium Narahatów. Do wieży stworzonej kiedyś przez magów, która zbierała całą wiedzę na temat tego świata.
  W podziemiach wieży , 3 poziomy w głąb jest jaskinia która prowadzi to wyroczni przeznaczenia.
  Jesteś jedyną osobą, która z Naszej trójki tam nie była. To co się dowiesz zachowasz dla siebie, ale jedno jest pewne. Zbliża się wojna i to właśnie Ty Jesteś kluczem.
*Dlaczego właśnie ja ?*

- Nasze conocne wyprawy tylko potwierdziły doniesienia od podobnych Nam ,że już się zaczęło. Każda z nacji uzbraja się po zęby.
- A My nie mamy gdzie, nie mamy swojej krainy , źródeł życia ani terytorium.
- My ? To znaczy kto i co to za źródła życia ?

W tej chwili akurat zaczęliśmy zbliżać się do mostu , który było widać z oddali. Kolejny piękny widok.

- My znaczy Wilki. Ród, a raczej wybrańcy z całego świata . Nacja która wymarła oficjalnie dawno temu wraz Kolgeanami, które chroniły porządek tego świata.
  Nie zawsze w sposób moralny czy pokojowy. Ważne natomiast,że to działało tak jak należy.
  Po śmierci Naszego długoletniego Mistrza Wolfghara, zostały tylko miecze, które trzymałeś w ręku.
- Te miecze ?
- Tylko wybrańcy mogą je trzymać. Większość ludzi ginie gdy to próbuje zrobić, więc Jesteśmy pod wrażeniem ,że jeszcze Jesteś z nami.
- No dziękuję, za uprzedzenie mnie. Tak , nie wziąłbym ich do ręki gdybym wiedział.
- Ale żyjesz. Nie panikuj.

*Zrozumiałem, wyruszamy do krainy śmierci po to by się dowiedzieć jak powstrzymać wojnę.
 A ja znowu jestem jakimś kluczem do tego*

- A źródła życia ?
- Miejsca w krainach, które anektuje się jako swoje terytorium. Poprzez tą aneksję nacja przejmuje kawałek terytorium i ma wpływ na nie.
- Rozumiem mniej więcej, czyli ten lód i śnieg na drodze, to było zaanektowane terytorium Cekitów ? I każde będzie tak wyglądać ?
- Tak, to jest prosty podział i wgląd na jakim terytorium właśnie Jesteś.
- Spotkamy kilka po drodze więc pewnie jeszcze Ci o tym opowiemy.
- A teraz musimy być cicho, zbliżamy się do pierwszej utarczki. Musimy się wspiąć na tą ścianę.

Musimy się wspiąć na 20 metrową skałę. 
*Będzie frajda*

Stanęliśmy przed wielką ścianą, pełną wystających małych kamieni.
Mam wrażenie, że to jest pierwszy krok do nowej rozdziału, nowego ja.